Horne
Horne spadaju u grupu limenih duvačkih instrumenata. Sastavljene su od dugačke cevi, koja je izuvijana. Na početku cevi je nausnik (deo na kom svirač stavlja usne), a na njenom kraju je levak koji je veoma proširen. Pored glavne cevi, horna ima i splet dopunskih cevi na kojima su postavljeni ventili pregradnog tipa. Dopunske cevi su različite dužine, samim tim se i njihovo sniženje razlikuje.
Tonski raspon kod horne je od 1H do f2, a ponekad čak i do b2. Srednji zvučni registar mu je najkvalitetnijeg zvuka, (od f do c2). U ovom registru horna raspolaže potpunim dinamičkim i zvučnim karakteristikama.
Notni zapis horne vrši se u dva ključa - u violinskom i u bas ključu.
Zbog svoje veličine, kao i zbog same tehničke prirode ovog instrumenta horna nije virtuozan instrument. Njoj leže više mirniji melodijski tokovi u sporijem ritmu, kao i lovačke melodije u bržem i pokretljivijem ritmu.
Sastavljena je od više cevi koje su različite dužine. Svira se levom rukom i to samo srednjim prstima, a desnom se pridržava instrument i po potrebi se šaka uvlači u završni levak horne. Ponekad je i potrebno da se levak horne podigne u vis da bi se istakla njena jačina zvuka. U omiljene efekte spada i često menjanje jačine zvuka - fp (prvo forte zatim odmah piano).
